I Cmentarz przykościelny
Pierwszy cmentarz zboru żychlińskiego znajdował się przy starym kościele. Świadczą o tym zapisy w księdze metrykalnej, jak i szczątki ludzkie znajdowane w trakcie robót ziemnych. Ostatnie takie znalezisko miało miejsce w roku 1992.
Pierwszy udokumentowany pochówek miał miejsce 29 maja 1630 roku, kiedy pochowano tu Katarzynę, córkę Stefana Żychlińskiego, patrona zboru. Ocena liczby pochowanych jest bardzo trudna. Jakkolwiek zachował się „Rejestr zmarłych w zborze Ewangelicko- Reformowanym Żychlińskim od 1630 roku”, który notuje w latach użytkowania tego cmentarza 382 zgony, jednakże ma on tylko charakter skorowidza odsyłającego zainteresowanych do zaginionej „Księgi aktów y usług kościelnych zboru żychlińskiego y wolskiego od roku 1630 aż do roku 1794”. Niemożliwe jest też oddzielenie zmarłych pochowanych na cmentarzu w Woli Tłumakowej oraz tych członków rodziny Żychlińskich których chowano „w sklepie pod zakrystią”. Szacunkowo można przyjąć, że na cmentarzu przykościelnym pochowano nie więcej niż 300 (?) osób. Nie jest możliwe określenie obszaru zajmowanego przez cmentarz.
W końcu XVIII wieku pojawia się tendencja w całej Europie, a także w Polsce do przenoszenia do przenoszenia cmentarzy z przyczyn sanitarnych poza tereny zabudowane. Po trzecim rozbiorze władze pruskie zaostrzyły te przepisy zabraniając chować zmarłych w kościołach lub w ich pobliżu. Jednym z ostatnich tu pochowanych „na smętarzu przy kościele” był w 1810 roku podpułkownik Adam z Bużenina Mojaczewski, który zmarł w Krągoli z ran odniesionych w bitwie pod Tczewem. Cmentarz był jeszcze widoczny w latach sześćdziesiątych XIX wieku.
II Żychlin – cmentarz za wsią
Cmentarz parafii ewangelicko–reformowanej obecnie użytkowany, założony został w 1811 roku. 11 maja tegoż roku na cmentarzu tym został pochowany Marcin Hempel, lat 41, dozorca nad Wartą, zamieszkały w Koninie. Na cmentarzu pochowanych zostało około 2000 zmarłych (parafian żychlińskich grzebano także na cmentarzach w Święci, Żdżarach i Kiszewskich Holendrach).
Cmentarz ogrodzono ceglanym murem w połowie XIX wieku – 12 lipca 1851r. sporządzono kosztorys prac, w grudniu zatwierdzono projekt ogrodzenia i ogłoszono przetarg na wykonanie robót. Rozplanowanie cmentarza ulegało zmianom, gdyż dzisiejsi parafianie kopiąc nowe groby natrafiają na starsze pochówki ułożone pod kątem prostym.
Zachowały się cztery grobowce – mauzolea rodzin szlacheckich związanych ze zborem: Żychlińskich, Potworowskich, Chlebowskich i Opitzów, a także kilkanaście zabytkowych nagrobków.
III Rejestr grobów zabytkowych i współczesnych
Groby zostały opisane według kolejności na załączonym szkicu. Wyróżniono pogrubioną brązową czcionką groby zabytkowe i sprzed roku 1939. Inskrypcje na nagrobkach – pogrubiona czcionka. Informacje dodatkowe wyróżniono kursywą.
1. Grobowiec Żychlińskich
Klasycystyczna budowla na planie prostokąta kryta dwuspadowym dachem z elementami neogotyku w wystroju. Południowa ściana niższa, zwieńczona trójkątnym naczółkiem wspartym na pilastrach. Zdobi ją płycina naśladująca okno z maswerkiem. Na trzonach pilastrów odwrócone pochodnie symbolizujące śmierć. Na naczółku czaszka z piszczelami. W latach siedemdziesiątych był tu jeszcze słabo czytelny napis wykonany farbą „Przyjmij Panie do przybytku swego tych, którzy ….” . Północna ściana wyższa zwieńczona schodkowym szczytem, który dźwiga żeliwny krzyż. Zdobi ją ślepa arkada wsparta na pilastrach, po bokach ujęta filarkami. Na środku ściany wmurowana tarcza z herbem Szeliga, pod nią tablica inskrypcyjna o bogato płasko rzeźbionej ramie ozdobionej symetrycznym układem liści akantu. Napis; „D.O.M./ wiecznego spoczynku zmarłych członków/ familii po Ludwiku Żychlińskim herbu/ Szeliga z Wiatrowa pochodzącym oraz ich/ matki Joanny Eleonory z Bukowieckich/ Żychlińskiej/ Przechodniu! Nie chciej odmówić swego szczerego/ westchnienia/ Odrestaurowany przez A. Ż. W miesią. wrześ. 1852 r.”. Grobowiec powstał prawdopodobnie miedzy rokiem 1811, a 1829 (rok pogrzebu Joanny). Pochowano w nim: Joannę Eleonorę z Bukowieckich Żychlińską, Ludwika Marcjana Żychlińskiego, Andrzeja Bogusława Żychlińskiego, Konstantego Ludwika Żychlińskiego i Teodora Ferdynanda Żychlińskiego.
2. Grobowiec Potworowskich
Klasycystyczna budowla na planie prostokąta przykryta dwuspadowym dachem. Od frontu prostopadłościenna wieża zwieńczona obeliskiem dźwigającym żeliwny krzyż o ramionach zakończonych trójliściem. Ściany wieży i obelisku zdobione płycinami. Na trójkątnych polach obelisku reliefy przedstawiające opuszczone pochodnie. Drzwi i szczelinowe okna w ścianach zamurowane. Napis: „Grób Potworowskich”. Grobowiec powstał prawdopodobnie w II połowie XIX wieku. Nie istniał przed rokiem 1828. W grobowcu spoczywają: Ksawery Potworowski (1795- 25.06.1863); jego żona Helena z d. Dunkel (1827- 31.10.1890); Adam Piotr Teodor Potworowski (10.02.1820- 4.08.1889); żona Adama – Helena (10.11.1820- 1871).
3. Grobowiec Opitzów
Klasycystyczny zbudowany na planie prostokąta, przykryty dwuspadowym dachem. Od zachodu ściana szczytowa zwieńczona trójkątnym naczółkiem; napis: „Grób rodziny Opitz”. Grobowiec powstał prawdopodobnie po śmierci pierwszego z dziedziców Grabienic (dobra przejęte od Stanisława Żychlińskiego) – Teodora Opitza (1765-1839). Według zachowanych w kościele tabliczek trumiennych spoczywają tam też jego potomkowie Teodor (1805- 1863); Jan (1811-1878); Joanna (1833-1883); Konstanty (zm. 1843); Wilhelm (zm. 1856); Ludwika z Kanti Opitz (lat 96).
4 .Płyta Zofii Potworowskiej
Klasycystyczna prostapadłościenna płyta z piaskowca o wklęsłych, bocznych ściankach. Górną część zajmuje wianek kwiatów, w jego środku inicjały Z. P. Poniżej napis: „Kwiat nadziei/ głaz ten kryje/ tu spoczywa Zosia mała/ ona w niebo uleciała/ pamięć o niey/ w sercach bije/ urodz:d.15 czer.1827/ umarła 24 paźdz.1828.” Pochowała została tutaj Zofia Antonina Potworowska, córka Ksawerego, naddzierżawcy klucza czarkowskiego.
5. Płyta Ludwika Kurnatowskiego
Klasycystyczny prostopadłościenny blok piaskowca o wklęsłych bokach. Narożniki ujęte w rzeźbione liście akantu, które przechodzą w lwią łapę. Górna powierzchnia wypukła z napisem: „Anna z Bronikowskich/ Kurnatowska/ Na wieczną pamiątkę/ Ludwikowi Krzysztofowi/ Łodzi/ Kurnatowskiemu/ mężowi swojemu/ urodzonemu d; 29 kwietnia R:1784/ zmarłemu d: 9 go kwietnia 1824”. Jego córka Aniela Gałczyńska została teściową znanego malarza Juliusza Kossaka.
6. Płyta Wilhelminy Kuhnt
Prostopadłościenna płyta z piaskowca o profilowanych krawędziach. Na niej napis: „Hier ruhet/ In der Milde ihrer/ leyden Toechter/ Wilhelmine Kuhnt/ geboh. Paczkowska/ geb. d. 17 ten Juny/ 1797/ gest. d. 13 ten October/ 1823/ kurz war ihr zeit/ Friede ihrer Asche”. Płyta zastała wystawiona przez rodzinę Paczkowskich.
7. Grób Anny Krystyny Walichnowskiej z d. Komicz
Obramowanie z czewonobrązowego granitu. W głowach stojąca płyta z napisem: „ Ś.P/ Anna Krystyna/ WALICHNOWSKA/ z domu KOMICZ/ * 26.07.1949/ – 08.11.2003/ JEZU UFAM TOBIE”
8. Grób Reginy Wajnert
Obramowanie z lastrika, niska, stojąca płyta z napisem na szklanej tablicy przymocowanej do niej: „Regina Wajnert/ * 14.VII.1884/ – 9. II.1958”
9. Grób Alicji Aleksandry z Wajnertów Gundlach
Obramowanie z płyt lastikowych. Na dwustopniowej podstawie prostokątna płyta z jasnego marmuru z napisem: „Alicja Aleksandra/ z Wajnertów/ Gundlachowa/ Przeż. lat 24/ zm. 12.11. 1930/ Ob. ŚW. Jana 14;13/ „BŁOGOSŁAWIENI SĄ/ ODTĄD UMARLI/ KTÓRZY W PANU/ UMIERAJĄ ”
10. Grób NN
Obramowanie z płyt lastrikowych. W narożnikach czworoboczne słupki z tegoż materiału połączone łańcuchami. W grobie pochowano prawdopodobnie dwie osoby.
11. Nagrobek Fryderyki Helbich
Klasycystyczny, prostopadłościenny blik piaskowca, gorna powierzchnia ukośna, krawędź fazowana. W narożnikach działki cztery ośmioboczne słupki połączone łańcuchami. Na powierzchni bloku płasko rzeźbiony krzyż z glorią wokół ramion oraz przerzuconą draperią. Na bocznych ścianach napisy: „ Dobra córka wzór matek i żona cnotliwa/ miłość wszystkich skarbiąca w tym grobie spoczywa/ Zbyt krótki kres Jey życie zakreśliłeś Boże/ prawdziwa doskonałość trwa…. (nieczytelne) / Anielska Jey dusza wróciła do nieba/ Fryderyka z Reitzenstynów Helbichs/ narodzona dnia 10 lipca 1797/ zmarła dnia 21 lipca 1825/ żyła lat 28 tygodni … dni …”. Fryderyka była żoną Adama Helbicha – przyjaciela Fryderyka Chopin.
12. Grobowiec Chlebowskich
Klasycystyczny zbudowany na planie prostokąta, przykryty dwuspadowym dachem. Od zachodu ściana szczytowa zwieńczona trójkątnym naczółkiem wspartym na pilastrach; napis: „Grobowiec rodziny Chlebowskich”. Grobowiec powstał prawdopodobnie około roku 1848 po śmierci Aleksandra Chlebowskiego (10.01.1767 – 17.07.1848)
13. Kwatera rodziny Scholtz
13.1. Nagrobek Jana Scholtza
Klasycystyczny, sygnowany „Zemecki w Poznaniu”. Na trzystopniowej podstawie stoi prostopadłościenny cokół, którego ściany ozdobiono płycinami o narożników z motywów maswerkowych. Środek frotowej płyciny zajmuje płasko rzeźbiony wieniec laurowy (symbol pamięci i sławy zasług). Na cokole – pulpit o bokach zdobionych kwiatami maku; na nim biała piaskowcowa Biblia jako symbol uczoności i atrybut nauczyciela. Na niej napis: „ … (nieczytelne) …/ Ś.P./ Jana Scholtza/ radcy a przez lat 58/ pastora w Żychlinie/ um. 13 paźdz. 1868/ w wieku lat 79”.
13.2. Nagrobek Julii z Ziemerów
Klasycystyczny, na dwustopniowym postumencie prostopadłościenny cokół przechodzący górą w spłaszczony ostrosłup. Całość zwieńczona białym marmurowym krzyżem. Na frontowej ścianie cokołu napis: „Błogosławieni którzy się/ smucą albowiem pocieszeni/ będą Mat.5.4.” Na krzyżu napis: „Tu/ spoczywa obok męża swojego/ ś.p./ Julia z Ziemerów Scholtz/ * d. 14 grud. 1800/ um. D. 1 lipca 1870”.
13.3. Nagrobek Zofii Paczkowskiej
Klasycystyczny, na dwuspadowym postumencie stoi prostopadłościenny cokół zwieńczony rozbudowanym gzymsem. Na podstawie płytki relief wyobrażający dwie skrzyżowane pochodnie opuszczone w dół. Na cokole stoi urna z przerzuconym całunem, będąca symbolem śmierci. Na frontowej ścianie cokołu napis: „Zofia z Scholtzów/ Paczkowska/ urodzona 19 marca/ 1829 R/ umarła 26 stycznia/ 1851 R/ Pokój święty zwło/ kom jej” .
14. Grób Adama Hibsza
Lastrikowy, częściowo przykryty trójkątnymi płytami. W głowach stojąca płyta ujęta w dwa prostopadłościenne słupki z przytwierdzona czarną granitową tablicą. Napis: „Ś.P./ ADAM HIBSZ/ *1.07.1924/ � 31.08.1988/ JEZU UFAM TOBIE”.
15. Grób Juliusza Sznycera
Lastrikowy, częściowo przykryty trójkątnymi płytami. W głowach stojąca płyta ujęta w dwa prostopadłościenne słupki z przytwierdzoną czarną granitową tablicą. Napis: „JULIUSZ/ SZNYCER/ *14.07.1926/ � 16.09.1986/ NIKT NIE MA MOCY/ NAD DNIEM ŚMIERCI”
16. Grób Amalii Hibsz z d. Polcyn
Lastrikowy, przykryty taką samą płytą, w głowach stojąca płyta ujęta prostopadłościennymi słupkami, z wyrytym napisem: „HIBSZ AMALIA/ z d. POLCYN/ ur.10.3.1898/ zm. 18.8.1977/ POKÓJ JEJ DUSZY”
17. Grób Albertyny z d. Matschke i Emila Driesner
Lastrikowe obramowanie, przykryte takąż trzyczęściową płytą. W głowach stojąca płyta ujęta w prostopadłościenne słupki z wyrytym napisem: „Ś.P./ ALBERTYNA/ DRIESNER/ * 26. XI.1877/ � 26. IV. 1973” „EMIL/ DRIESNER/ * 20. IX. 1877/ � 31.I 1954/ POKÓJ ICH DUSZOM”
18. Zbiorowy grób żołnierzy
Grób ziemny, obłożony darnią, bez żadnego napisu. Spoczywają w nim zwłoki 2 lub 3 żołnierzy niemieckich poległych w czasie wycofywania się wojsk w (około 20 stycznia) styczniu 1945 roku.
19. Płyta Amalii Hafner
Klasycystyczna. Kamienny blok piaskowca o wklęsłych narożnikach, ujętych w liście akantu połączone z lwią łapą. Na górnej skośnej powierzchni napis : „Hier ruhet/ Amalia Laura/ Hafner/ geb. Den 13ten May/ 1820/ gest. D 7ten July/ 1824.” Rodzina Hafner należała do mieszczan konińskich.
20. Grób Wilhelma Nehryga
Grób ziemny, obłożony darnią, bez żadnego napisu. Spoczywa tu Wilhelm Neryng zmarły w roku 1952.
21. Grób Aleksandra Hagemeister
Obramowanie z lastrika(?) Na podstawie tablica z napisem zwieńczona krzyżem z częściowo uszkodzoną figurką Chrystusa. Napis: „Ś.P./ Aleksander HAGEMAISTER/ Żył lat 56/ zm. 4.II.1934./ Wieczny odpoczynek/ racz mu dać Panie”. W ziemi murowana ceglana piwniczka. Według relacji był to ziemianin wyznania ewangelicko – augsburskiego pochodzący z Ukrainy. Jego rodzina została wymordowana w czasie rewolucji bolszewickiej, on uciekł stamtąd. Prawdopodobnie spokrewniony, bądź spowinowacony z rodziną Bronikowskich.
22. Kwatera rodziny Fibich
Kwatera rodziny Fibich to siedem prostokątnych cementowych tumb bez przykrycia ozdobionych płycinami, na których widnieją ukośnie ułożone krzyże. Ustawione rzędem wzdłuż muru, na którym widnieją tablice inskrypcyjne ułożone w dwóch grupach po obu stronach krzyża na ścianie. Nad nim dwoma łukami biegnie napis: „Błogosławieni, którzy w Panu umierają. Ob. Św. Jana 14.13”. Na tablicach napisy: 22.1. /ś.p./ Emil Laube/ żył lat 27/ zm. 15 XI 1926 22.2. /ś.p./ Lidia Helena Fibich/ ur. 16 II 1857/ zm. 4 VIII 1987 22.3. /ś.p./ Berta z Englów/ Fibich/ żyła lat 44 zm. 6 II 1893/ Lidia Abram/ żyła 9 tygodni zm./ 6 II 1893 22.4. /ś.p./ Emilia Berta z Fibichów/ Stach/ żyła lat 56/ zm. 17 VII 1900 22.5. /ś.p./Erwina Fibich/ żyła lat 23/ zm. 17 X 1906 22.6. Ernest Emil Fibich/ ur. 8 IV 1842/ zm. 2 I 1936 22.7. /bez tablicy/ Paulina Fryderyka Rosin, primo voto Fibich secudno voto Walter, ur. w 1876 r. zm. 1966 (informacja na podstawie tabliczki trumiennej znajdującej się w kościele)
23. Grób rodziny Edwarda Sznycera
Kryty trzyczęściową płytą, lastrikowy ze stojącym krzyżem i tablicą wyrytym napisem: „Ś. P./BERTA SZNYCER/ Z D. KROPP/ 1882 – 1914// EDWARD SZNYCER/ 1880 – 1939/ EMILIA MAKOWSKA/ Z D. SZNYCER/ 1903 – 1988/ ANNA SZNYCER/ 1901 – 1987/”
24. Grób Emilii Komicz
Kryty, z ciemnego lastrika. Stojąca płyta z wyrytym krzyżem i napisem: „Ś.P./ Emilia/ KOMICZ/ z d. SZNYCER/ * 30. VIII. 1915 r./ � 22. II. 2001/ Pokój Jej Duszy”
25. Grób Jana Komicza
Kryty, z ciemnego lastrika. Stojąca płyta z wyrytym krzyżem i napisem: „Ś.P./ JAN/ KOMICZ/ ŻYŁ LAT 36/ � 22. VIII. 1982/ POKÓJ JEGO DUSZY”
26. Grób Jana Komicza
Kryty, z ciemnego lastrika. Stojąca płyta z wyrytym krzyżem i napisem: „Ś.P./ JAN KOMICZ/ ŻYŁ LAT 70/ � 30. IX. 1979/ PROSI O WESTCHNIENIE DO BOGA”
27. Grób Jana Komicza
Kryty, z ciemnego lastrika. Stojąca płyta z wyrytym krzyżem i napisem: „Ś.P./ Jan/ KOMICZ/ ur. 22. 03. 1880/ zm. 26. 10. 1919/ Emilia/ KOMICZ/ z domu SZNYCER/ ur. 9. 07.1876 / zm. 12. 08. 1952/ Pokój Ich Duszom”. Inskrypcja dotycząca Emilii Komicz ma charakter pamiątkowy, gdyż ona sama nie jest tu pochowana.
28. Grób dziecka NN
Grób ziemny, obłożony darnią, bez żadnego napisu.
29. Nagrobek Edwarda Kumanta
W prostokątną ceglaną podstawę wpuszczona jest skośnie płyta z piaskowca; na niej zwieńczona krzyżem tablica inskrypcyjna o łukowato ściętych narożnikach. W narożnikach gwiazdki imitujące ozdobne gwoździe. Napis: „Ś.P./ Edward Kummant/ ur. 30 kwietnia 1850/ um. 31 października 1894/ Pokój jego duszy”. Rodzina Kummantów notowana w zborze żychlińskim od XVIII wieku, byli przez pokolenia młynarzami na Niklasie.
30. Nagrobek NN
Prostokątne ceglane obramowanie ze śladami po płycie przykrywającej grób. W miejscu, gdzie podstawa łączyła się z płytą pozostały ślady jaskrawo niebieskiej farby. Prawdopodobnie spoczywają tu dwie osoby. (czyżby Karol Kummant – 1818-1878 i jego żona Emila z Piaseckich Kummant – 1824-1886 ?)
31. Płyta Leona Kitzmanna
Prostokątna cementowa płyta, na której spoczywa druga mniejsza z płaskim krzyżem na środku. Na zagłówku ukośna tablica podtrzymywana klinem. Napis: „Tu spoczywa w Bogu/ ś. p. Leon/ Kitzmann/ właściciel Niklasa/ przeżywszy l. 68/ zmarł 22 lutego 1920 r./ Pokój jego duszy”.
32. Grób Olgi Komicz
Prostokątna płyta z jasnego lastrika z przestrzenią w kształcie rombu na kwiaty. Stojąca płyta z umocowaną tablicą z czarnego granitu z napisem: „Ś.P./ OLGA/ KOMICZ/ UR. 23.VII.1899/ ZM. 28. VII. 1989/ POKÓJ JEJ DUSZY”
33. Grób Edwarda Komicza
Prostokątna płyta z jasnego lastrika z przestrzenią w kształcie rombu na kwiaty. Stojąca płyta z umocowaną tablicą z czarnego granitu z napisem: „Ś.P./ EDWARD KOMICZ/ UR. 20. XI. 1929/ ZM. 7. VIII.1988/ POKÓJ JEGO DUSZY”
34. Nagrobek Mieczysława Stiltera
Na blokowej podstawie prostopadłościenny cokół z piaskowca zwężający się u góry i zwieńczony krzyżem. Na frontowej ścianie płycina zamknięta górą łukiem z napisem: „Tu spoczywa/ ś.p./ Mieczysław Stilter/ ur. d. 17 stycznia 1873/ um. D. 23 stycznia 1873”.
35. Grób NN
Grób ziemny, obłożony darnią, bez żadnego napisu.
36. Grób Adama Sznycera
Nagrobek z ciemnego lastrika, kryty, stojąca płyta z napisem na szklanej tablicy : „Ś.P./ ADAM SZNYCER/ żył lat 67/ zm. 16.III.1989”
37. Grób Jana Sznycera
Prostokątna płyta z jasnego granitu. Stojąca płyta także z jasnego granitu, zakończona w formie stylizowanego kwiatu (?). Na niej wyryty z lewej strony krzyż i napis : „Ś.P./ JAN/ SZNYCER/ ŻYŁ LAT 46/ ZM. 13.11. 1999 R./ SPOKÓJ JEGO DUSZY”
38. Grób rodziny Bronikowskich
Na betonowym postumencie leżąca granitowa płyta z wyrytym napisem: „TU SPOCZYWAJĄ / Ś.P./ BRONIKOWSCY/ OD 1754 ROKU/ WŁAŚCICIELE ŻYCHLINA/ ICH RODZINNE MAUZOLEUM/ ZBESZCZEŚCILI NIEMCY/ W MARCU 1943 ROKU.”
39. Grób Emmy Makowskiej
Prostokątna płyta z granitu. Na niej stojąca prostokątna płyta z ciemnego granitu z wyrytym napisem: „ś. p./ Emma/ MAKOWSKA/ ur. 3. V. 1905/ zm. 11. VI. 1939”
40. Grób rodziny Kazimierza Makowskiego
Prostokątne obramowanie z jasnego lastrika. Przykryte pięcioma prostokątnymi płytami z jasnego lastrika. Prostokątna stojąca płyta ujęta w dwa prostopadłościenne słupki. Na lewym wyryta palma, napis: „GRÓB RODZINY/ MAKOWSKICH/ KAZIMIERZ 1896 – 1976/ EMILIA 1905 1932/ JANUSZ 1926 – 1929/ ANNA 1928/ WANDA 1932”
41. Grób NN
Grób ziemny, obłożony darnią, bez żadnego napisu. 42. Grób Wandy Janke. Obramowanie z jasnego lastrika, z klęcznikiem. Stojąca płyta zwieńczona ukośnie z przymocowaną czarną tablicą ze szkła (?) z napisem: „Ś.P./ Wanda/ Janke/ żyła lat 83/ zm. 7. VII. 1976/ Pokój/ Jej Duszy”
43. Grób NN
Grób ziemny, obłożony drewnianymi drążkami, z drewnianym krzyżem, bez żadnego napisu. Drewniane elementy pomalowane brązową farbą olejną.
44. Grób NN
Grób ziemny, obłożony darnią, bez żadnego napisu. /Prawdopodobnie jest to grób Mieczysława Makowskiego/
45. Grób Edwarda Makowskiego
Prostokątna płyta z granitu. Na niej stojąca prostokątna płyta z ciemnego granitu z wyrytym napisem: „ś. p./ Edward/ MAKOWSKI/ ur. 12. II. 1899/ zm. 7. III. 1940”
46. Grób Pauliny Świerk
Nagrobek kryty z ciemnego lastrika, kryty, stojąca płyta z napisem: „Ś. P./ Paulina/ ŚWIERK/ żyła lat 32/ zm. 23.10. 1939/ BĄDŹ SĘDZIĄ MOIM, BOŻE./ PS 43;1”
47. Grób Matyldy Sznycer
Nagrobek kryty z ciemnego lastrika, kryty, stojąca płyta z napisem: „Ś. P./ Matylda/ SZNYCER/ żyła lat 85/ zm. 12. 06. 1968/ BŁOGOSŁAWIENI ODTĄD UMARLI/ KTÓRZY UMIERAJĄ W PANU”
48. Grób Adama i Heleny Sznycer
Cementowa płyta. Na ukośnie ułożonych zagłówkach napisy: „Helena Sznycer/ ur. 10.V. 1892/ zm. 29. X. 1948” ; „Adam Sznycer/ ur. 4.VI. 1886/ zm. 5. I. 1956/ Pokój ich Dusz”
49. Grób Juliusza i Pauliny Sznycer
Prostokątny, lastrikowy nagrobek, środkowa płyta nieco wyższa z naklejonym krzyżem. Na płytach bocznych na zagłówkach umieszczono granitowe płyty z napisami : „Paulina Sznycer/ żyła lat 82/ zm. 13.10.1970”; „Juliusz Sznycer/ lat 66/ zm. 20.01.1948”.
50. Grób Edwarda Sznycera
Cementowa płyta. Na ukośnie ułożonym zagłówku napis: „Edward Sznycer/ żył lat 45/ zm. 29.10.1875/ Spokój jego duszy”.
51. Nagrobek Stefana Cassiusza
Prostopadłościenny, częściowo uszkodzony krzyż z piaskowca, na podstawie z piaskowca i ceglanym fundamencie. Na nim napis „Na pamiątkę/ Kassiusza Stefana/ poległemu…/ 1855/ mającemu lat 32/ R. Bronikowski” . Przedstawiciel rodziny Cassiuszów, osiadłej w Lesznie w drugiej połowie XVII wieku, piastującej urzędy seniora Jednoty i rektora gimnazjum. Jest to nagrobek symboliczny, według miejscowej tradycji Stefan zginął w pojedynku we Włoszech i tam spoczywa.
52. Grób Józefa Bandoły
Jasna, granitowa leżąca ukośnie płyta z wyrytym krzyżem i napisem: „Ś.P./ JÓZEF/ BANDOŁA/ ur. 25. 02. 1920 r./ zm. 06. 10. 1987 r./ SPOCZYWAJ W BOGU”
53. Grób Krystyny Bandoły
Jasna, granitowa leżąca ukośnie płyta z wyrytym krzyżem i napisem: „Ś.P./ KRYSTYNA/ BANDOŁA/ ur. 01.07. 1930 r./ zm. 19. 08. 2002r./ SPOCZYWAJ W BOGU”
